เยาวราช ตรุษจีน เขตสัมพันธวงศ์ จ.กรุงเทพฯ
|
หมายเหตุ : เนื้อหาและรูปภาพในหัวข้อเยาวราช (ไชน่าทาวน์) นี้มีด้วยกันทั้งหมด 3 หน้า ท่านสามารถ click link ตัวเลขที่ด้านล่างสุดของหน้า เพื่อชมข้อมูลและรูปภาพในหน้าต่าง ๆ ได้ตามความต้องการ
“จากแผ่นดินจีนโพ้นทะเล ด้วยเรือน้อยล่องลอยสุดไกลแสนไกล หอบติดมาเสื่อผืนหมอนใบ สู่อ่าวไทยแผ่นดินสยาม ดังมังกรซ่อนสุมกายา หลบหลีกมาสุดไกลจากไฟสงคราม ใต้ใบบุญแผ่คุ้มยังจำ ตั้งใจทำสัมมาหากินกันตาย สร้างตำนานการค้าให้คนประจักษ์ สร้างตำนานความรักระบือไกล ให้กำเนิดหนุ่มสาวรุ่นเยาว์วัย ซึ่งล้วนเป็นคลื่นลูกใหม่ที่ไฟแรง ” (บางท่อนจาก เพลงลอดลายมังกร ศิลปิน ไก่ พรรณิภา) เชื่อว่าหลายต่อหลายท่านน่าจะเคยได้ฟังเพลงประโยคนี้ผ่านหูมากันบ้างแล้ว ซึ่งที่ทางทีมงานท่องเที่ยวดอทคอม (www.Thongteaw.com) ของเรานำมากล่าวถึงในวันนี้เนื่องจากมีส่วนเกี่ยวข้องกับสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญแห่งนี้ สถานที่แห่งนี้เป็นแหล่งที่อยู่ ที่กิน ที่อาศัย ของชาวจีนที่อพยพหนีภัยสงคราม ความยากจนข้นแค้นในประเทศจีนและมาหางานทำในประเทศไทย จนรวมกันอยู่เป็นชุมชนใหญ่ ได้อยู่กันอย่างมีความสุขภายใต้พระบารมีของพระมหากษัตริย์ไทยตั้งแต่อดีตมานานจนถึงปัจจุบัน สร้างเนื้อสร้างตัวและครอบครัวจนกลายเป็นส่วนหนึ่งของสังคมไทยเป็นคนไทยเชื้อสายจีนอย่างเต็มภาคภูมิ ส่วนหนึ่งของผู้คนเหล่านี้ได้สร้างความเจริญทางการค้าและธุรกิจต่าง ๆ ให้แก่ประเทศไทยอยู่บนถนนสายมังกร “ถนนเยาวราช” แห่งนี้
“ถนนเยาวราช” เริ่มสร้างขึ้นในสมัยของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวที่ทรงเล็งเห็นความสำคัญของทุกข์สุขของประชาชนในพระบรมโพธิสมภารโดยมิได้เลือกเชื้อชาติ ทรงดำริให้มีการตัดถนนเพื่อเพิ่มความเจริญให้กับแหล่งการค้าซึ่งแต่ก่อนมีอยู่เพียงที่ถนนเจริญกรุง และสำเพ็ง ในช่วงที่มีการจะตัดถนนนั้นก็เกิดปัญหาความไม่สะดวกเนื่องจากมีบ้านของประชาชนในแถบนั้นอยู่กันเป็นจำนวนมาก และไม่ต้องการที่จะย้ายออกไป จึงได้มีพระมหากรุณาธิคุณให้ตัดถนนลัดเลาะไปตามเส้นทางที่ชาวบ้านใช้กันอยู่แล้วเพื่อไม่ให้กระทบกับบุคคลที่อาศัยอยู่ในเขตนั้น (จึงเป็นเหตุให้ถนนเยาวราชยาวคดเคี้ยวดังมังกร หรือ บางท่านเรียกว่า ถนนสายมังกร) จนสร้างถนนเยาวราชแล้วเสร็จในปี 2443 จากนั้นความเจริญก็ถาโถมเข้าสู่พื้นที่ถนนสายมังกรแห่งนี้อย่างไม่ขาดสายจวบจนปัจจุบัน
|
|
นักแสดงแต่งชุดงิ้วและนักท่องเที่ยวที่เข้าไปขอถ่ายภาพ แป๊ะยิ้มในชุดสีชมพูสดใส ซุ้มประตูสีแดงสดบริเวณปากทางเข้างาน และสิงโตกับอาซิ่มที่ขอแจมด้วย ตามลำดับ |
|
|
เหล่าสิงโตทอง ซุ้มประตูเฉลิมพระเกียรติ และนักท่องเที่ยวอีกส่วนหนึ่งซึ่งร่วมกิจกรรมแต่งชุดจีนแบบต่างๆ |
|
|
ร้านจำหน่ายยาขมน้ำเต้าทอง การทำมังหมิ่ง และการสาธิตทำขนมตุ๊บตับ |
เนื่องจากบนถนนเส้นแห่งทองคำ และมังกรแห่งนี้เป็นชุมชนของคนไทยเชื้อสายจีน วัฒนธรรม งานประเพณีสำคัญที่เกี่ยวข้องเชื้อสายจีนจึงมีการจัดขึ้นอยู่อย่างสม่ำเสมอ ตั้งแต่งานเล็กๆ ไปจนถึงงานระดับชาติ และถูกยกย่องให้เป็นไชน่าทาวน์เมืองไทย เป็นการชักชวนให้นักท่องเที่ยวจากทุกมุมของประเทศไทยและต่างประเทศแวะมาเยี่ยมเที่ยวชมเป็นการประชาสัมพันธ์ประเทศในอีกทางหนึ่งด้วย หนึ่งในกิจกรรมนั้นคือ งานเทศกาลตรุษจีนเยาวราช เทศกาลตรุษจีนเป็นเทศกาลสำคัญของชาวจีนทั่วโลก รวมทั้งชาวไทยเชื้อสายจีนทั่วโลก (มักจะตรงกับช่วงปลายมกราคม หรือ ต้นกุมภาพันธ์) เปรียบเสมือนงานปีใหม่ของไทย หรือปีใหม่สากล เป็นการเริ่มต้นสิ่งใหม่ ๆ ในชีวิต วันนี้จึงไม่มีการทำงาน มีแต่การหยุดพักผ่อนไปท่องเที่ยว พบปะญาติพี่น้อง ดังนั้นทีมงานของเราที่มีทั้งคนไทย คนไทยเชื้อสายจีน จึงไม่ทำงาน แต่ไปเที่ยวซึ่งได้ผลพลอยได้เป็นภาพงานมาฝากทุกท่านนั่นเอง
ทีมงานของเราเริ่มต้นการเดินทางโดยการนำรถไปจอดไว้ที่แถวนางเลิ้งก่อน (หากบางท่านไม่รู้จักในอนาคตเราจะพาทุกท่านไปเที่ยวชมในโอกาสต่อไป) เนื่องจากพิจารณาแล้วว่าถ้าไปหาที่จอดรถแถวใกล้เยาวราชนั้นเสี่ยงที่จะไม่มีที่จอดรถ และคงต้องปวดหัวแน่ ๆ จึงขึ้นรถส่วนตัว (มีคนขับให้ แต่ว่าเป็นรถรุ่น 2ประตู 20 หน้าต่าง) สาย 53 รถฟรีบริการประชาชน (งกกันทั้งทีม เอ้ย!! ไม่ใช่ รู้จักประหยัดกันทั้งทีมต่างหาก) คนขับปล่อยให้พวกเราลงรถกันที่หัวลำโพง เดินผ่านวัดไตรมิตรวิทยาราม (แวะไปชมได้ที่หน้าท่องเที่ยวกรุงเทพฯ เลือกวัดไตรมิตรฯ นะคะ) จากนั้นผ่านซุ้มประตูเฉลิมพระเกียรติฯ ก็เริ่มเข้าสู่เส้นทางถนนเยาวราช ที่ตอนนี้เต็มละลานตาไปด้วยผู้คนที่ใส่เสื้อใหม่สีสดใส ทั้งแดงและชมพู กำลังเบียดเสียดกันชมการเชิดสิงโตที่สั่นสะเทือน หัวใจ ให้ความตื่นเต้นด้วยเสียงกลอง เสียงฆ้องดังกระหึ่มโดยมีคนสวมหน้ากากยิ้ม เรียกกันว่าแป๊ะยิ้ม (ที่สมัยก่อนเด็กอย่างเรากลัวนัก กลัวหนา) คอยล่อหลอกสิงโตให้เข้าไปไหว้เจ้าในศาลเจ้า เจ้าสิงโตก็เยื้องย่างไปมา ผงกหัวขึ้นลง แสดงความเคารพเทพเจ้า ผู้คนต่างก็รุมถ่ายรูปกับเต็ม พวกเรารีบกดชัตเตอร์ แล้วเดินถัดไปอีกเล็กน้อยก็ถึงซุ้มของงานที่เรียงรายเต็มสองข้างถนน ด้วยสัญชาตญาณไทยมุงแล้ว จึงไม่พลาด ขอไปร่วมกิจกรรมมุงกับเขาด้วย จึงได้ทราบว่ามีการจัดกิจกรรมแนะนำวัฒนธรรม ขนมประเพณีต่าง ๆ ที่สำคัญของจีน เช่นการแสดงอุปรากรจีน (งิ้ว นั่นเอง) ตัวแสดงจะแต่งชุดที่ประดับประดาไปด้วยเครื่องประดับที่เป็นประกาย แต่งหน้าจัดแต่เป็นลักษณะเฉพาะของนักแสดงที่เน้นขาว ชมพู แต่ดวงตาดำคมขำ มีการสาธิตแต่งหน้างิ้วให้ชม ผ่านจากซุ้มนี้ไปก็เป็นซุ้มสำหรับคนอยากสวย หน้าผ่องไร้สิวเสี้ยน คือการทำมังหมิ่ง หรือ บางท่านจะเพี้ยนเป็นหมั่งหมิงก็ตามที เป็นเทคนิคการใช้ด้ายรีดกำจัดส่วนเกินบนใบหน้าให้หมดไปโดยมีแป้งแข็งแบบจีนเป็นส่วนประกอบ (คนทำจะพันด้ายไว้ที่มือทั้งสองข้างคล้ายเวลาจับไหมขัดฟัน แต่จะทาแป้งลงบนหน้า ใช้ด้ายรีดไปบนใบหน้าแทน ขูดเอาส่วนเกินพวกสิว และสิ่งอุดตันรูขุมขนออก) ทำเสร็จใบหน้าจะอมชมพู (เพราะโดนด้ายขูด แต่ได้ความผ่องขึ้นมาแทน) เชื่อว่าสาว ๆ หลายสนใจ วันไหนมีเวลาลองมาเดินบนถนนเส้นนี้ ระหว่างทางจะมีผู้เชี่ยวชาญในการทำนั่งอยู่ ระยะเวลาการทำก็ตั้งแต่ 15 นาทีขึ้นไป แล้วแต่สภาพหน้าส่วนราคาจะมีการติดป้ายบอกไว้เสร็จสรรพ เลือกเอาได้ตามชอบใจ
ตอนนี้หน้าสวยกันแล้วก็ถึงตาท้องต้องอิ่มกันบ้าง ทีมงานของเราก็ส่งสายตาเรดาห์มองหาของกิน ไปเจอกับการสาธิตทำขนมตุ๊บตั๊บ และถั่วตัด (ถึงได้รู้วิธีทำคร่าว ๆ ว่านำถั่วมาทุบ ๆ ด้วยค้อน ให้ได้เนื้อร่วน ๆ ใส่แบะแซลงไป นวดให้เข้ากันด้วยขวด ทำให้ยาวเป็นเส้น ๆ แล้วก็ตัด ๆ ขาย หรือจะไปทำแพ็คเกจจิ้งก่อนค่อยขายก็ได้ งานนี้ได้ชิมกันคนละเล็กละน้อย) ซุ้มอื่น ๆ ก็จะเป็นการออกร้านจำหน่ายสินค้าต่าง ๆ ส่วนร้านอาหารชื่อดังแถบนี้ปิดหมดดังนั้นทีมงานของเราจึงพาตัวออกจากพื้นที่ก่อนที่จะกลัวค่ำและทนเบียดกับผู้คนไม่ไหวและวางแผนกันว่าไว้ช่วงที่ไม่มีงานจะมาติดตามวิถีชีวิตของผู้คนบนถนนสายมังกรอีกครั้ง
บัตรรับประทานอาหารบุฟเฟ่ต์มื้อค่ำ + ล่องเรือแม่น้ำเจ้าพระยา
(กรุณาคลิ๊ก “ชื่อเรือ์” เพื่อชมภาพถ่ายและข้อมูลของเรือบุฟเฟ่ต์แต่ละแบบโดยละเอียด) |
|
|
|
|
|
|
โปรแกรมทัวร์อื่น ๆ ในเขตจังหวัดกรุงเทพฯ
(กรุณาคลิ๊ก “ชื่อโปรแกรมทัวร์” เพื่อชมภาพถ่ายและข้อมูลของโปรแกรมทัวร์แต่ละแบบโดยละเอียด) |
|
|
|
|
|
|
|
